درمان فراشناختی و سایر درمان‌های رفتاری – شناختی اختلال استرس پس از سانحه
دپارتمان روانپزشکی و روانشناسی کودک و نوجوان بیمارستان آموزشی آخن آلمان
منبع:English Version of Verhaltenstherapie 2010;20:86–92
ترجمه: امیر محسن راه‌نجات
دانشجوی دکترای روانشناسی گروه روانشناسی بالینی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌ا…(اعظم)
چکیده: این مقاله به بررسی مفروضه‌‌ها و مداخلات زیربنایی و اساسی درمان فراشناختی (MCT) و درمان‌های رفتاری – شناختی (CBT) در درمان اختلال استرس پس از ضربه (PTSD) می‌پردازد. فرض مسلم درمان‌های رفتاری – شناختی این است که اجتناب، پردازش‌های ناکارآمد حافظه (حافظه تروما) و خطاهای شناختی علت PTSD می‌باشد. بنابراین مواجهه و بازسازی شناختی، مداخلات اصلی و مهم در درمان PTSD می‌باشند. در MCT، پردازش‌های شناختی و توجهی ناکارآمد (نشخوار فکری، نگرانی، اجتناب، فرونشانی یا سرکوبی فکر، پایش مداوم تهدید) به عنوان علت اصلی PTSD تلقی می‌شوند. در MCT مواجهه و بحث و گفتگو پیرامون محتوای شناختی ضرورتی ندارد، در عوض بیماران فقط برای توجه به تجربه مجدد علائم از طریق ذهن آگاهی گسلیده و کنترل پردازش‌های فکری تکرار شونده غیرقابل کنترل (نشخوار فکری و نگرانی)، آموزش می‌بینند. شواهد تجربی ابتدایی از درمان بزرگسالان و تجارب ما با کودکان و نوجوانان امیدوارکننده هستند.